பிதாவாகிய சர்வேசுரனுடைய குமாரத்தியே! சுதனாகிய சர்வேசுரனுடைய தாயாரே! இஸ்பிரீத்துசாந்துவாகிய சர்வேசுரனுக்கு மிகவும் பிரியமுள்ள நேசமே! மனிதருக்கு அடைக்கலமே! சர்வலோகத்திற்கும் ஆண்டவளே! உமக்குப் பிள்ளைகளாயிருக்கிற நாங்களெல்லாரும், உமது திருப்பாதத்திலே சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து, எப்படியாகிலும் எங்களைக் காப்பாற்ற வேண்டு மென்று உம்மைப் பிரார்த்திக்கிறோம். தேவ மாதாவே! நீர் ஜென்மப் பாவமில்லாமல் உற்பவித் தீரே, எங்கள் ஆத்துமம் சரீரத்தை விட்டுப் பிரிகிற நேரம், நாங்களும் பாவமில்லாதிருக்கச் செய்தருளும். மாதாவே, உம்மை நம்பினோம் எங்களைக் கைவிடாதேயும், மாதாவே! உம்மை நம்பினோம் எங்களைக் கைவிடாதேயும், தேவமாதாவே, உம்மை நம்பினோம் எங்களைக் கைவிடாதேயும். விசேமாய் நாங்கள் சாகிற தருவாயில் மோசம் போகாதபடிக்கு, பசாசி னுடைய தந்திரங்களை எல்லாந்தள்ளி, நாங்கள் உம்முடைய திருக்குமாரன் அண்டைக்கு வரத்துணையாயிரும். இதனிமித்தமாய் உம்மு டைய பரிபூரண ஆசீர்வாதத்தைக் கேட்டு நிற்கிறோம். அதை அடியோருக்கு இரக்கத்தோடே கட்டளை பண்ணியருளுந் தாயாரே! மாதாவே! ஆண்டவளே!
ஆமென்.
ஜென்மப் பாவமில்லாமல் உற்பவித்த அர்ச். மரியாயே! பாவிகளுக்கு அடைக்கலமே! இதோ உம்முடைய அடைக்கலமாக ஓடி வந்தோம். எங்கள்பேரில் இரக்கமாயிருந்து எங்களுக்காக உம்முடைய திருக்குமாரனை வேண்டிக் கொள்ளும்.
(அருள் நிறைந்த மரியாயே மும்முறை செபிக்கவும்)