புனிதர் எலிசபெத் ஆன் செடன்
(St. Elizabeth Ann Seton)
நிறுவனர், கல்வியாளர்:
(Foundress, and Educator)
பிறப்பு: ஆகஸ்ட் 28, 1774
நியூ யார்க் நகர், நியூ யார்க் பிராந்தியம், பிரிட்டிஷ் அமெரிக்கா
(New York City, Province of New York, British America)
இறப்பு: ஜனவரி 4, 1821 (வயது 46)
எம்மிட்ஸ்பர்க், மேரிலேன்ட், ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகள்
(Emmitsburg, Maryland, United States)
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)
ஸ்காட்லாந்து மற்றும் ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளிலுள்ள ஆங்கிலிக்கன் திருச்சபை
(Episcopal Church (The Anglican Church in the US and Scotland)
முக்திபேறு பட்டம்: மார்ச் 17, 1963
திருத்தந்தை இருபத்துமூன்றாம் ஜான்
(Pope John XXIII)
புனிதர் பட்டம்: செப்டம்பர் 14, 1975
திருத்தந்தை ஆறாம் பால்
(Pope Paul VI)
முக்கிய திருத்தலங்கள்:
புனிதர் எலிசபெத் ஆன் செடனின் தேசிய திருத்தலம், எம்மிட்ஸ்பர்க், மேரிலேன்ட் (அவரது மிச்சங்கள் பாதுகாக்கப்பட்டுள்ள இடம்)
(National Shrine of St. Elizabeth Ann Seton, Emmitsburg, Maryland (Where her remains are entombed);
எண் 9, ஸ்டேட் தெரு, நியூ யார்க் நகரிலுள்ள புனிதர் எலிசபெத் ஆன் பெய்லி செடனின் திருத்தலம் (அவரது முன்னாள் இல்லம்)
(Shrine of St. Elizabeth Ann Bayley Seton at 9 State Street in New York City (Site of her former residence)
நினைவுத் திருநாள்: ஜனவரி 4
பாதுகாவல்:
கத்தோலிக்க பள்ளிகள், ஷ்ரேவெபோர்ட், லூயிஸியானா, மேரிலேன்ட் மாநிலம்
(Catholic Schools, Shreveport, Louisiana; and the State of Maryland)
எலிசபெத் ஆன் செடன், ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளில் பிறந்து புனிதர் பட்டம் பெற்ற முதல் கத்தோலிக்கர் ஆவார். நாட்டிலேயே முதன்முதலாக "மேரிலேன்ட்" மாநிலத்தில் "எம்மிட்ஸ்பர்க்" (Emmitsburg, Maryland) என்ற இடத்தில் பெண்களுக்கான கத்தோலிக்க பள்ளிக்கூடத்தை நிறுவினார். அங்கேயே (First American Congregation of Religious Sisters, the Sisters of Charity) "முதல் அமெரிக்க அருட்சகோதரிகளின் சபை என்ற அருட்சகோதரிகளின் கருணை இல்லம்” நிறுவினார்.
வாழ்க்கை:
இவர், நியூ யார்க் சமூகத்தில் பிரபலமான "டாக்டர் ரிச்சர்ட் பேலி” (Dr. Richard Bayley) மற்றும் “கேதரின் சார்ல்டன்" (Catherine Charlton) தம்பதியினருக்கு பிறந்த இரண்டாவது குழந்தை ஆவார். "ரிச்சர்ட் மற்றும் கேதரின்" ஆகியோரின் முன்னோர் ஐரோப்பிய நாடுகளிலிருந்து குடிபெயர்ந்து நியூ யார்க் நகரில் குடியேறியவர்கள் ஆவர். ரிச்சர்டின் பெற்றோர் ஃபிரென்ச் சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். கேத்தரினின் முன்னோர் இங்கிலாந்து நாட்டைச் சேர்ந்தவர்கள் ஆவர். கேத்தரினின் தந்தை இங்கிலாந்தின் திருச்சபை ஒன்றின் மத குரு ஆவார்.
நல்ல வசதி வாய்ப்புகளுடன் வாழ்ந்து வந்த இக்குடும்பத்தினரின் ஒவ்வொருவராக மரணித்தது இவர்கள் நொடித்துப்போக காரணமானது. கி.பி. 1777ம் ஆண்டும், எலிசபெத்துக்கு மூன்று வயதாகையில் அவரது தாயார் மரித்துப் போனார். அவரது மூன்றாவது பிரசவத்தில் நேர்ந்த சிக்கல்களினால் ஒரே வருடத்தில் அவரும், பிறந்து ஒரு வயதேயான குழந்தையும் மரித்துப் போயினர். எலிசபெத்தின் தந்தை, தமது இரண்டு பெண்குழந்தைகளுக்கு ஒரு தாய் வேண்டுமே என்ற அவசிய காரணத்தால் "சார்லோட் அமெலியா பார்க்லே" (Charlotte Amelia Barclay) என்ற பெண்ணை இரண்டாவதாக மறுமணம் செய்து கொண்டார்.
புதிய திருமதி ரிச்சர்ட், தமது ஆலயத்தின் சமூக சேவை நடவடிக்கைகளில் பங்கெடுப்பவர் ஆவார். அவர் தாம் சமூக சேவை செய்யும் நோக்கில் ஏழைகளுக்கு சேவை செய்ய போகும் வேளைகளில் இளம் எலிசபெத்தையும் உடன் அழைத்துச் செல்வார்.
எலிசபெத்தின் தந்தை ரிச்சர்டுக்கும் புதிய வளர்ப்புத் தாயார் சார்லோட்டுக்கும் ஐந்து குழந்தைகள் பிறந்தன. ஆனால் அவர்களது திருமணம் பிரிவில் முடிவடைந்தது. அவர்கள் பிரியும் வேளையில் வளர்ப்புத் தாயாரான சார்லோட் எலிசபெத்தையும் அவரது தமக்கையாரையும் நிராகரித்தார். இதற்கிடையே அவர்களது தந்தை ரிச்சர்ட் மருத்துவ மேல் படிப்பிற்காக லண்டன் புறப்பட்டுச் சென்றார். வேறு வழியில்லாத காரணத்தால் எலிசபெத்தும் அவரது மூத்த சகோதரியும் அவர்களது தந்தை வழி மாமன் "வில்லியம் பேய்லே" (William Bayley) என்பவரது வீட்டில் தங்கினர். எலிசபெத் அந்த காலத்தை தமது இருண்ட காலமாக உணர்ந்தார். இரண்டாவது தாயாரின் பிரிவினால் வாடினார். இயற்கை, கவிதை, இசை, பியானோ ஆகியவற்றின்பாலுள்ள தமது அன்பை பிற்காலத்தில் தமது எழுத்துக்களில் பிரதிபலித்தார். தமது பதிவுகளிள் அடிக்கடி தமது மத அபிலாஷைகளை வெளிப்படுத்தினார். அவரது எழுத்துக்கள் சுய பரிசோதனையாக இருந்தன. எலிசபெத் ஃபிரெஞ்ச் மொழி அறிந்தவராக இருந்தார். அத்துடன், அவர் ஒரு சிறந்த குதிரையேற்றம் அறிந்தவராகவும் விளங்கினார்.
திருமணம் மற்றும் தாய்மை:
கி.பி. 1794ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 25ம் தேதி, இவரது பத்தொன்பது வயதில் இவருக்கு, இறக்குமதி வர்த்தகத்தில் வெற்றிகரமாக தொழில் செய்யும் இருபத்தைந்து வயதான "வில்லியம் மேகி செடன்" (William Magee Seton) எனும் வாலிபனுடன் திருமணம் நடந்தது. சமூகத்தில் மிகப்பெரும் பணம் படைத்த பெரிய மனிதர்கள் பலருடன் தொடர்பிலிருந்த பிரபுக்கள் குடும்பம் என்பதால் வசதிகள் பல கொண்ட பெரும் மாளிகை வாசம்தான். இத்தம்பதியினருக்கு ஐந்து குழந்தைகள் பிறந்தனர்.
எலிசபெத் தமது முன்னாள் வளர்ப்புத் தாயாரைப் போலவே சேவை மனப்பான்மை கொண்டவராயிருந்தார். எலிசபெத்தின் மைத்துனி (கணவரின் சகோதரி) "ரெபெக்கா மேரி செடன்" (Rebecca Mary Seton) இவருக்கு சமூக சேவையில் பக்கபலமாய் இருந்தார். மைத்துனி ரெபெக்கா, இவரது உயிர்த் தோழியாகவும் பாசத்திற்கும் நம்பிக்கைக்கும் உரியவராகவும் விளங்கினார். தமது தந்தையின் செல்வாக்கினால் அங்குள்ள ஏழைகள், சிறுவர்கள் மற்றும் விதவைப் பெண்களின் நிவாரண அமைப்பான "சமூக நிவாரண" (The Society for the Relief) அமைப்பின் அடிப்படை அங்கத்தினரானார். தமது மாளிகையின் அருகேயிருந்த ஆலயத்தின் மூலமாக ஏழைகளுக்கும் அவசியப்பட்டவர்களுக்கும் சேவைகள் பல செய்தார். நோயுற்றோரை அன்புடன் கவனித்தார். பசியால் வாடியோர்க்கு உணவிட்டார். இவ்வாறு தொடர் சமூக சேவைகள் பல செய்தார்.
இதற்கிடையே எலிசபெத்தின் மாமனார் இறந்து போனார். கி.பி. 1812ம் ஆண்டின் யுத்த காலத்தில் செடன் குடும்பம் பொருளாதார சரிவுகளை சந்திக்க வேண்டியிருந்தது. எலிசபெத்தும் அவரது கணவர் வில்லியம்சும் இணைந்து, ஏழு முதல் பதினேழு வயதுவரையான வில்லியம்சின் ஆறு சகோதர சகோதரியரையும் தங்களது ஐந்து குழந்தைகளையும் மைத்துனி ரேபெக்காவையும் அழைத்துக்கொண்டு செடன் குடும்பத்தின் பெரிய மாளிகை வீட்டுக்கு குடி பெயர்ந்தனர். அது அச்சமயம் இன்றியமையாததாக இருந்தது.
விதவை வாழ்க்கை மற்றும் மனமாற்றம்:
கி.பி. 1798ம் ஆண்டு முதல் 1800ம் ஆண்டு வரையான காலங்களில், ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளுக்கும் (USA), ஃபிரெஞ்ச் குடியரசுக்கும் இடையே உண்டான கருத்து வேறுபாடுகளும், சர்ச்சைகளும் அமெரிக்க கப்பல்களின் மீது தொடர் தாக்குக்தல்களை ஏற்படுத்தின. பிரிட்டனின் (United Kingdom) ஃபிரான்ஸ் மீதான முற்றுகை, வில்லியம் செடனின் பல கப்பல்கள் கடலில் காணாமல் போக வழிவகுத்தன. இதனால் பலத்த நஷ்டத்துக்குள்ளான வில்லியம் செடன், தமது குடும்பத்துடன் எலிசபெத்தின் தந்தையாரின் இல்லத்துக்கு குடி போனார். கி.பி. 1801ம் ஆண்டு முதல் 1803ம் ஆண்டு வரையான காலத்தில் அவர்கள் எண். 8, ஸ்டேட் தெரு (8 State Street) என்ற விலாசத்திலுள்ள வீட்டின் வசித்தனர். (தற்போது அந்த விலாசத்தில், 1964ம் ஆண்டு கட்டப்பட்ட அதிதூய ஜெபமாலை அன்னை ஆலயம் (Church of Our Lady of the Most Holy Rosary) உள்ளது.)
அவர்களின் திருமண வாழ்க்கையின் பெரும்பாலான காலம் வில்லியம் காச நோயால் பாதிக்கப்பட்டிருந்தார். தற்போதைய பிரச்சினைகளாலான மன அழுத்தம் அவரது நோய் மோசமடைய காரணமானது. மருத்துவர்கள் அவரை சிறிது காலம் உஷ்ண பிரதேச நாடான இத்தாலியில் தங்கியிருக்க அறிவுறுத்தி அனுப்பினார்கள். அவருடன் எலிசபெத்தும் அவர்களது மூத்த மகளான “அன்னா மரியாவும்” (Anna Maria) உடன் சென்றனர். "லேகார்ன்" துறைமுகத்தை (Port of Leghorn) அடைந்ததும் அவர்கள் “மஞ்சள் காய்ச்சல்” (Yellow Fever) எனப்படும் தொற்று நோயுள்ளவர்களோ என்ற சந்தேகம் காரணத்தால் அதிகாரிகள் அவர்களை தனிமைப்படுத்தப்பட்ட முகாமில் வைத்தனர். நோய் முற்றியதால், கி.பி. 1803ம் ஆண்டு, டிசம்பர் மாதம், 27ம் நாள், மரித்துப்போன வில்லியம், அங்குள்ள பழைய ஆங்கிலக் கல்லறையில் (Old English Cemetery) அடக்கம் செய்யப்பட்டார். அவர்களை இத்தாலியிலுள்ள வில்லியம்சின் வணிக பங்காளிகளின் குடும்பத்தினர் வரவேற்று அடைக்கலம் கொடுத்தனர். அவர்களுக்கு ரோமன் கத்தோலிக்கத்தையும் அறிமுகப்படுத்தினர்.
கி.பி. 1805ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், 14ம் நாள், நியூ யார்க் திரும்பிய விதவைப் பெண்ணான எலிசபெத், ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையால் வரவேற்கப்பட்டார். அப்போது, நியூ யார்க்கிலிருந்த ஒரே ரோமன் கத்தோலிக்க ஆலயமான “புனித பேதுரு ஆலயத்தின்” (St. Peter's Roman Catholic Church) குருவான "மாத்தியூ ஒ’பிரியன்" (Matthew O'Brien) அவர்களை வரவேற்றார். கத்தோலிக்கத்துக்கு எதிரான அங்கிருந்த சட்டங்கள் சில வருடங்களுக்கு முன்னர்தான் அகற்றப்பட்டிருந்தன. சரியாக ஒரு வருடத்தின் பிறகு, அவர்கள் உறுதிப்பூசுதலும் திவ்ய நற்கருணையும் பெற்றனர். எலிசபெத் இளம்பெண்களுக்கும் விதவைகளுக்குமாய் ஒரு கல்விச்சாலையை தொடங்கினார்.
நிறுவனர்:
கி.பி. 1809ம் ஆண்டு, ரோமன் கத்தோலிக்க குருக்கள் சபையின் அங்கத்தினர் ஒருவர் வருந்தி அழைத்ததன்பேரில் எலிசபெத் மேரிலேன்ட் செல்ல ஒப்புக்கொண்டார். ஒரு வருட காலத்தின் பின்னே, அவர் கத்தோலிக்க சிறுமிகளின் கல்விக்காக "புனித சூசையப்பரின் கல்விச்சாலை மற்றும் பள்ளியை (Saint Joseph's Academy and Free School) நிர்மாணித்து நிர்வகித்தார். ஜூலை 31ல் எலிசபெத் செடன் "எம்மிட்ஸ்பர்க்" (Emmitsburg) நகரில் ஏழைகளின் குழந்தைகளுக்கு அர்ப்பணிக்கப்படுவதற்கென்று ஒரு சமய சமூக சபையினை நிறுவினார். இதுவே ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளில் கத்தோலிக்க பள்ளிகளும் கல்விச் சாலைகளும் உருவாக ஆரவார தொடக்கமாக இருந்தன. ஃபிரான்ஸ் நாட்டிலுள்ள “கருணையின் மகளிர்” (Daughters of Charity) சபைக்காக "புனித வின்சென்ட் தெ பால்" (St. Vincent de Paul) அவர்களால் எழுதப்பட்ட சட்ட திட்டங்களையே கி.பி. 1810ம் ஆண்டு, இவர்களும் ஏற்றுக்கொண்டனர்.
கடைசி காலமும் மரணமும்:
இவர் தமது எஞ்சிய காலத்தை முன்னணி மற்றும் புதிய சபைகளை நிறுவி வளர்ப்பதில் செலவிட்டார். தவறான புரிந்துணர்வுகளும், ஒருவருக்கொருவரிடையே உண்டான மோதல்களும், தமது இரண்டு மகள்களதும், மற்றும் தமக்குப் பிரியமான இளம் அருட்சகோதரிகளது மரணமும் அவரை மிகவும் துனபத்திலாழ்த்தின. 46 வயதான எலிசபெத் ஆன் செடன், காசநோயால் (Tuberculosis) பாதிக்கப்பட்டு, கி.பி. 1821ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 4ம் தேதி மரணமடைந்தார். இன்று, அவருடைய உடலின் மிச்சங்கள் “ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளின் ‘மேரிலேன்ட்’ மாநிலத்திலுள்ள ‘எம்மிட்ஸ்பர்க்’ எனுமிடத்திலுள்ள புனிதர் எலிசபெத் ஆன் செடன் தேசிய திருத்தலத்திலுள்ள கல்லறையில்” (National Shrine of Saint Elizabeth Ann Seton in Emmitsburg, Maryland, United States of America) அடக்கம் செய்யப்பட்டுள்ளது.